Μια βόλτα στον ΚΗΠΟ των ΕΛΑΙΩΝ ηρεμεί, χαλαρώνει και εμπνέει τον άνθρωπο. Ειδικότερα την περίοδο από την Άνοιξη έως και το φθινόπωρο ο επισκέπτης μπορεί ν’ απολαύσει την βόλτα του μέσα στον καταπράσινο και ασημένιο ελαιώνα, αφήνοντας τον εαυτό του ελεύθερο να βρεθεί μέσα σ’ ένα κλίμα απόλυτα εναρμονισμένο με την φύση, ν’ αφουγκραστεί τους ήχους των πουλιών και να μυρίσει τ’ αρώματα της γης.

Το καλύτερο κέρασμα σ΄ ένα λιοτρίβι είναι η λεγόμενη “ΚΑΨΑΛΑ”.
Είναι το ζεστό-ψημένο στο τζάκι-ψωμί μουσκεμένο με ζεστό λάδι, ακριβώς την ίδια στιγμή που βγαίνει από τον διαχωρηστήρα.
Ένα τέτοιο κέρασμα περιμένει τον χειμερινό επισκέπτη του λιοτριβιού την περίοδο λειτουργίας του, δηλαδή από τον Νοέμβριο μέχρι και τον Φεβρουάριο.
Δίπλα στο αναμμένο τζάκι με εκλεκτό κόκκινο κρασί και καλή συντροφιά θα βρεί ο επισκέπτης λίγη ώρα ανάπαυσης ίσως και περισυλλογής, για να γαληνέψει η ψυχή του.
Στο πιάτο, η καψάλα με τριμμένη ρίγανη και μπόλικο λαδάκι, ίσως και λίγη βαρελίσια φέτα και ένα ποτήρι κόκινο κρασί, τις περισσότερες φορές γίνεται η αφορμή για να εξελιχτεί σε γλέντι και τσιμπούσι μέχρι το βράδυ.
Και φυσικά το κέρασμα δεν λείπει τις υπόλοιπες εποχές του χρόνου!

Κάθε ένας που θα περάσει το κατώφλι του λιοτριβιού θα δοκιμάσει το φρέσκο φυσκό χυμό της ελιάς, το λαδάκι μας με φρέσκο χωριάτικο ψωμί κι ελίτσες, έτσι για μην ξεχνάμε ότι είμαστε Έλληνες και μάλιστα μερακλήδες.

“ΓΛΥΚΟ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ ΕΛΙΑΣ”

Υλικά:
1 κιλό ελιές χωρίς κουκούτσι,
1 κιλό ζάχαρη,
2 κουταλιές της σούπας γλυκόζη.

Εκπυρηνώνουμε τις ελιές με το ειδικό εργαλείο, όπως τα βύσσινα.

Εκτέλεση:
Βάζουμε τις ελιές σε βαθιά λεκάνη με κρύο νερό και τις ξεπικρίζουμε για 10 ημέρες αλλάζοντας το νερό δύο φορές την ημέρα.
Βάζουμε τις ελιές με την ζάχαρη για 24 ώρες στο ψυγείο και μετά τις βράζουμε έως ότου δέσει το γλυκό.

Μπορεί να συμπληρώσει κανείς, αν θέλει στο κενό της εκπυρηνωμένης ελιάς από ένα λευκό βρασμένο αμύγδαλο, πρίν την διαδικασία του βρασμού.
Στο τέλος βάζουμε και την γλυκόζη.

Σερβίρεται αφού κρυώσει, με τον παραδοσιακό τρόπο, είτε με ένα ποτήρι δροσερό νερό, ή/και μαζί με το καφεδάκι, ως κέρασμα!

Από το σιρόπι του γλυκού κουταλιού ελιάς, που φτιάξαμε, κρατάμε μια ποσότητα και προσθέτουμε κονιάκ και τσίπουρο.

Το τελικό αποτέλεσμα είναι το “Ροσόλι Ελιάς”, το οποίο και σερβίρουμε σαν κέρασμα μαζί με το καφεδάκι, αλλά και μετά το φαγητό.